Ognioodporność konstrukcji budowlanej
To czas od początku oddziaływania cieplnego na konstrukcję do wystąpienia jednego lub kilku stanów granicznych pod względem ognioodporności z uwzględnieniem przeznaczenia funkcjonalnego konstrukcji. Stan graniczny konstrukcji pod względem ognioodporności charakteryzuje się tym, że konstrukcja traci zdolność do spełnienia jednej ze swoich funkcji przeciwpożarowych, a mianowicie: funkcję nośności ogniowej określa R, a funkcje wydzielające określane są przez I (izolacyjność ogniowa), E (szczelność ogniowa).
Kryterium R
Uważa się za spełnione, gdy funkcja nośna zostaje zachowana przez wymagany czas oddziaływania pożaru.
Kryterium I
Uważa się za spełnione, jeżeli średni przyrost temperatury na całej nienagrzewanej powierzchni został ograniczony do 140 K, a maksymalny przyrost temperatury w dowolnym punkcie tej powierzchni nie przekracza 180 K.
Kryterium E
Uważa się za spełnione, jeżeli zapobieżono przenikaniu płomieni i gorących gazów przez część konstrukcji.
Ściany nieobciążone (nienośne), powinny spełniać kryteria E oraz I, a ściany obciążone (konstrukcyjne) R, E, I.
Beton komórkowy jest materiałem niepalnym, zaliczanym do materiałów o reakcji na ogień najwyższej euroklasy – A1.
Dzięki surowcom, z których jest produkowany oraz swej porowatej strukturze beton komórkowy wykazuje wyjątkową odporność na ogień i wysokie temperatury. Podczas pożaru nie wydziela żadnych szkodliwych bądź trujących substancji. Bloczki i inne elementy murowe z betonu komórkowego nie biorą udziału w ewentualnym pożarze i będą stać na granicy rozprzestrzeniającego się ognia. Przy bezpośrednim działaniu zachowuje on przez długi czas właściwości nośne. Ponadto prawidłowo wymurowane przegrody z tego materiału wykazują wysoką szczelność.
Beton komórkowy ma jeszcze jedną bardzo ważną właściwość – nie nagrzewa się pod wpływem działania wysokich temperatur. Duży wzrost temperatury otoczenia nie powoduje więc takich samych zmian temperatury materiału. O dużej odporności betonu komórkowego na działanie wysokiej temperatury świadczy fakt, że wznosi się z niego komory, w których wykonywane są badania ogniowe innych materiałów budowlanych.
Klasyfikacja ogniowa ścian z betonu komórkowego na podstawie raportu z badań (03032.2/18/Z00NZP) Instytutu Techniki Budowlan
Grubość ściany *) [cm] | Poziom obciążenia | |||
0 | 0,2 | 0,6 | 1,0 | |
10 | EI 120 | – | – | – |
12 | EI 120 | – | – | – |
18 | EI 240 | REI 240 | REI 240 | REI 240 |
24 | EI 240 | REI 240 | REI 240 | REI 240 |
30 | EI 240 | REI 240 | REI 240 | REI 240 |
36 | EI 240 | REI 240 | REI 240 | REI 240 |
42 | EI 240 | REI 240 | REI 240 | REI 240 |
*) – dotyczy ścian nieotynkowanych
W kolumnie odpowiadającej poziomowi obciążenia „0” podano klasyfikację ogniową dla ścian osłonowych i działowych (nieobciążonych)
Komentarz do powyższej tabeli:
- Badania odporności ogniowej wykonuje się na modelach murów, które nie są otynkowane, więc, powyższa odporność ogniowa dotyczy ścian nieotynkowanych.
- Powyższa odporność ogniowa jest dla murów wykonywanych na zaprawę do cienkich spoin lub zaprawę tradycyjną.
- Kryterium EI oznacza, że ściana zachowuje klasę odporności ogniowej, jako ściana nieobciążona (samonośna).
- Bloczków 10 i 12 cm nie stosuje się do wykonywania murów nośnych (konstrukcyjnych), więc dla tych murów podane jest tylko kryterium EI.
- Nie badano ścian z płytek SOLBET, czyli elementów o szerokości 60 i 80mm, ponieważ nie powinno się wykonywać z tych elementów ścian działowych ze względu na niespełniony warunek na smukłość ścian
